Երկրի մը կործանման երեւոյթները շատ անգամ որոշ թերութիւններու կուտակումով է, որ կ՚իրականանայ։ Այդ թերութիւններու թերեւս կարեւորագոյնն է քաղաքականութեան սիրոյն իրաւական համակարգի քայքայումը։ Ապականացումը կը սկսի ճիշդ ալ այդ հանգրուանին։ Պետականութիւնը յարատեւ պահող գլխաւոր երաշխիքն է օրինականութիւնը։ Երբ օրէնքը կը շահագործուի իշխանութիւններու կողմէ, այլեւս կարելի չըլլար պետական համակարգը իր ընթացքին մէջ պահել։ Վերջերս Թուրքիոյ մէջ ժողովրդավարութեան երաշխիք ըլլալով ընկալուած բոլոր սկզբունքները գետնին հաւասարեցուած են։ Անցեալին ինքնին ուժեր ներկայացնող իրաւական համակարգը, բանակը կամ դիւանագիտական թղթաբանութիւնը ուղղակիօրէն ենթարկուած են երկրի նախագահին հրահանգներուն։ Օրէնսդիր մարմին իբրեւ խորհրդարանը բոլորովին հեղինակութենէ զրկուած է նոյն ինքն Նախագահ Էրտողանի խօսքերով։ «Մենք կը թելադրենք, ձեռքերը վեր կ՚ելլեն, վար կ՚իջնեն ու մեր կամքը կը կատարուի» ըսած էր Նախագահ Էրտողան ակնարկելով խորհրդարանէ ներս իրեն ենթակայ երեսփոխաններու մեծամասնութիւն կազմելուն։
Վերջին ամիսներուն մակազինի նման կը հետեւինք Սետաթ Փեքերի հրապարակումներուն, որոնց իւրաքանչիւրը համազօր են շատ լուրջ ցնցումներ յառաջացնելու ցանկացած երկրէ ներս։
Կարծես թէ չէին բաւեր Փեքերի հրապարակած գայթակղութիւնները, այժմ բովանդակ երկրով ականատես կ՚ըլլանք «Թոսունճուք» կոչումով ծանօթ Մեհմետ Այտընի տուն դարձի ոդիսականին։ Ան միջոց մը առաջ խոյս տուած էր երկրէն շորթելով բազմահազար միամիտներ, որոնք մեծ շահերու ակնկալութեամբ ներդրումներ կատարած էին անոր հիմնած «Չիֆթլիք Պանք» անուն արհեստական հաստատութեան։ Այն ատեն ալ շատեր հարց տուած էին թէ մարդիկ ինչպէ՞ս կրնան տարուիլ այսքան մեծ համեմատութիւններու հասնող շահոյթի մը հաւանականութեան։ Պարզ է պատճառը ամբողջ էութեամբ առանց աշխատանքի հարստանալ երազող հասարակութիւն մը բնականաբար պիտի տարուէր այս տեսակի խոստումներէ։ Մնաց որ այս ալ բացառութիւն մը չէ։ Դեռ նոր էր որ բազմաթիւ մարդիկ յանկարծակիի եկած էին իրենց բոլոր ունեցուածքը անգոյ դրամի մը վերածելով։ Նախ մամուլի միջոցաւ քարոզչութիւնը կիրարկուեցաւ մեծ շահոյթներու եւ մարդիկ մատնուեցան այդ ծուղակին բաւականին սուղ հատուցելով իրենց ագահութեան պատիժը։ Եթէ այս բոլորը դիտենք ընդհանուր համայնապատկերի մը մէջ կը տեսնենք անհատաբար խաբուածներէն աւելին։ Ամբողջ երկիր մըն է, որ մտած է անօրինութեան հոսանքի մը մէջ եւ իւրաքանչիւրը կը կարծէ թէ ի տարբերութիւն միւսներուն ինք պիտի յաջողի։ Մինչդեռ տուեալ պայմաններու մէջ յաջողութեան ոչ մի նշոյլ, ամբողջ երկիր մը կ՚երթայ կործանումի ուղղութիւնով։ Այս պահուն մի գուցէ տակաւին քաջութիւնը ունենանք ուրիշներու խաբուածութեան ծիծաղելու։ Բայց երկրի կործանումը համընդհանուր հետեւանք պիտի ունենայ եւ ոչ ոք պիտի կրնայ ծիծաղիլ երբ թշուառութիւնը ալիք առ ալիք գայ ու թակէ իւրաքանչիւրիս դռները։
Նոյնիսկ Նախագահ Էրտողանի տիկնոջ Էմինէ Էրտողանի «Ճաշաբաժինները նուազեցուցէք» կոչը իսկ ինքնին բաւական է պատահելիքները կռահելու համար։
Ըստ երեւոյթի ուշացանք, աւաղ՜ շատ ուշացանք
