Utanmadan nasıl yaşıyoruz?
Eşi Ayşe’ye yazdım, Osman için bir haykırı gönderdim. Aşağıda o var. Başka söz, söze yer yok.
Osman Kavala.
Geçen Cumartesi doğum günüydü, 2 Ekim’de. Şimdi 64 yaşında.
Ve 4 yıla yakın hapiste, tutuklu, tutsak.
Eşi Ayşe’ye yazdım, Osman için bir haykırı gönderdim.
Aşağıda o var. Başka söz, söze yer yok.
Doğum gününde
Osman’a
Bana bir baston ver anne
Umut olsun
Bana bir papuç ver anne
Kanatları olsun
Bana bir gözlük ver anne
Baharı görsün
Bana bir kucak ver anne
Çoğul olsun
Bana bir çiçek ver anne
Bulut koksun, yağmur koksun
Bana gökkuşağını verme anne
O benim içimde.
Sahi nasıl yaşayabiliyoruz utanmadan
bu rezil, bu kahrolası düzende?...
(Agos, 6 Ekim 2021)
