Խորհրդարանական ընտրութիւններին Ապրիլի 2-ին ընտրողը պիտի ստանայ 9 քուէաթերթիկ ըստ 9 առաջադրուած կուսակցութիւնների եւ դաշինքների եւ մի թերթիկում պիտի նշի իր ընտրած թեկնածուին, որը եւ ձայն կը բերի իր կուսակցութեանը։ Այդ մէկ քուէաթերթիկը դրուելու Է ծրարի մէջ եւ իջեցուելու է քուէատուփի մէջ, իսկ չօգտագործած թերթիկները՝ առանձին արկղի։ Սակայն ինչպէ՞ս կողմնորոշուել թեկնածուների եւ քաղաքական ուժերի մէջ, եթէ հանդէս են գալիս յանցանք գործած պաշտօնեաները եւ տանուլ տուած կուսակցութիւնները։
Մարտի 11-ին մեր բակում հանդիպում եղաւ մի թեկնածուի հետ, որը ո՛չ ծանօթ էր հանրութեանը, ո՛չ էլ ինչ-որ վարկանիշ ունէր. անդէմ մի թեկնածու էր քաղաքական եւ մարդկային առումով։ Յայտնի էր միայն իր ազգանունը. այդ ազգանունով մի նախարար ունենք, դէ նա էլ իր որդուն աշխատանքի էր տեղաւորել Ազգային Ժողուում որպէս վարչապետի խորհրդական… Ես նրան ասացի, որ մի հարց կու տամ, որպէսզի կողմնորոշուեմ, թէ նա ինչ է իրենից ներկայացնում։ Ես հարցրեցի նրան Հաց Բերողի մասին.
-Ամէն մարդ կարող էր դա անել։
-Բայց ե՛ս չարեցի, դո՛ւք չարեցիք, նա՛ արեց եւ ժողովուրդը նրան հերոս է համարում։
-Ես չեմ քննել նրա գործի հանգամանքները։ Ինձ համար քառօրեայ պատերազմի զոհուած տղաներն են հերոսներ։
-Իսկ դուք քննե՞լ էք նրանց մահուան հանգամանքները,- հարցրեցի ես եւ եզրակացրեցի.-Ուրեմն մեր հերոսները ձեր հերոսները չեն։ Մենք տարբեր աշխարհներում ենք ապրում։
Այս հանդիպումից 5 օր չանցած Հաց Բերողը մահացաւ «Արմենիա» Բժշկական Կեդրոնում եւ այդ օրուանից ի վեր երիտասարդները երթեր են անում եւ վանկարկում «Հաց Բերողին սպաննել են»։ Ո՞վ էր ուրեմն Հաց Բերող անունը ստացած մարդը։ Նախքան պատասխանելը պիտի ինքս ինձ ուղղեմ, նա Մարդ էր մեծատառով։ Նա հաց տուեց մեզ բոլորիս բառիս ամենահոգեւոր իմաստով եւ կը յիշուի հայ ազգի մէջ այնքան, որքան առհասարակ կ՚ապրի հայը երկրագնդի վրայ։
Ամէն շաբաթ–կիրակի Արթուր Սարգսեանը Վերնիսաժում վաճառքի էր դնում իր փորագրութիւնները։ Թէեւ ստացել էր 4 բարձրագոյն կրթութիւն, ապրուստը հոգում էր շատ-շատերի նման փայտի վրայ գեղարուեստական փորագրութիւններ անելով եւ դրանք վաճառելով։ Ժամանակին մասնակցել էր Արցախեան պատերազմին, ստացել էր հրազէնային վիրաւորում, վիրահատուել էր եւ ունէր բազմաթիւ հիւանդութիւններ, կապուած ողնաշարի հետ, ստամոքսի եւ այլն։ Այս օրերին ամէնքս լսեցինք համացանցում դրած Արթուր Սարգսեանի ինքնախոստովանութիւնը, որն արուել էր նրա առաջին ձերբակալութիւնից յետոյ, իսկ ձերբակալել էին նրան «Սասնայ Ծռեր» խմբի անդամների հետ, որոնք Յուլիսի 17-ին գրաւել էին Էրեբունու պարետա-պահակային ոստիկանական գունդը, պահանջելով իշխանութիւններից, որ ազատ արձակուեն քաղբանտարկեալները։ Ահա թէ ինչ է պատմում ինքը Արթուր Սարգսեանը.
«Արթուր Սարգսեանը մի մարդ է, որը հէնց Հայաստանի հասարակութեան մէջից է։ Հաց Բերող այդ անունը, որը կնքուեց, բաւականին հետաքրքիր անուն է եւ պարտաւորեցնող։ Այդ անունը համապատասխանում է իմ գործողութեանը։ Տարածուեցին երեք վարկած.1. Որ դա Ազգային Անվտանգութեան աշխատակից է եւ ներթափանցել է, որպէսզի տեղեկութիւններ կորզի, 2. Հնարաւոր չէ, որ այդ անձը ծանօթ չէ խմբի հետ եւ իր սեփական միջոցներով, իր ավտոմեքենայով եւ կեանքը վտանգելով իրականացնի այդպիսի գործողութիւն, 3. Այդ անձը իրօք ոչ ոքու չէր ճանաչում եւ ինքնաբուխ ինչ-ինչ նկատառումներով կատարեց այդ գործողութիւնը։ Ես այդ երրորդն եմ, ես նրանց չէի ճանաչում, բայց ես հասկացայ, որ այնտեղ հաց տանելու խնդիրը կար։ Համացանցով յայտարարութիւն եղաւ, որ պատրաստւում են «Սասնայ Ծռերին» հաց հասցնել եւ ես հաւաքեցի տանը ինչ-որ ունէի, որպէսզի ոստիկանական պատնէշին յանձնեմ։ Սակայն մարդկանց եւ ոստիկանների միջեւ ընդհարում տեղի ունեցաւ եւ պարզ դարձաւ, որ չեն թողնելու ուտելիք յանձնել տղաներին։ Ես նստեցի քարի վրայ եւ մտորեցի. «Չեն տալիս հաց, չեն ուզում, կան կառոյցներ, որոնք կարող էին այս հարցը լուծել, օրինակ, Կարմիր խաչը, եկեղեցին, թէկուզ եւ կառավարութիւնը, բայց դրանք ամուլ են, անպտուղ, եւ չկայ ինչ-որ մէկը, որ դա անի։ Գիտէ՞ք, եթէ մարդն իր առաջ հարցեր է դնում, անմիջապէս պատասխանը գտնում է. ինչո՞ւ դա ես չանեմ, ես ճանաչում եմ այդ մէկին, այդ մէկը ես եմ, ինչո՞ւ եմ ես ուզում, որ դա ուրիշը անի, այլ ոչ ես։ Եւ այդ պահին որոշումը կայացրեցի եւ սկսեցի ռազմավարական լուծումները գտնել։ Որոշեցի թէ ինչ ուղղութեամբ անցնեմ եւ ինչպէս տեսնում էք, գործողութիւնս անպտուղ չեղաւ։ Ի դէպ Սարի Թաղը գտնւում էր պաշարման մէջ եւ լրատուական միջոցները չէին խօսում դրա մասին, չկար ո՛չ ջուր, ո՛չ էլեկտրականութիւն, ո՛չ կազ, ո՛չ տրանսպորտ, ո՛չ կապի միջոցներ եւ հասարակ քաղաքացին չէր կարող իրականացնել իր ապրելու իրաւունքը…»։
Ասեմ, որ հանրութեանը ապշեցրել էր Արթուր Սարգսեանի քայլը, որովհետեւ ոստիկանական պատնէշը իրօք անանցանելի էր. նրա մեքենան անցաւ դաժան կրակահերթերի ներքոյ, բայց Արթուրը չէր մտածում այդ մանրուքների մասին։ Նա մտաւ գունդ սնունդով բեռնուած մեքենայով եւ ասաց.«Տղէք, հա՛ց եմ բերել»։ Այս խօսքերը տեղ գտան իրեն նուիրուած երգի մէջ։ Շարունակենք մտիկ անել Արթուրին.
«Այս իմ արարքը բոլորինն է, համոզուած եմ, որ ամէն անձ կարող էր դա անել, նոյնիսկ իշխանական թեւի անձինք դիտել են այս իմ արարքը որպէս դրական գործողութիւն։ Պետութիւնը սահմանադրութեան մէջ ամրագրել է, որ ունի երեք թեւեր. օրէնսդիր, գործադիր եւ դատական թեւ, որը անկախ է, բայց եկէք ու տեսէք, որ այսօր դատական համակարգը գտնւում է մէկ հոգու ձեռքում, իմ դէպքում մեղադրանք ներկայացուեց, որ ես 17-ին մտել եմ տղաների հետ, եւ անձամբ մասնակցել եմ գունդի գրաւմանը, ես դատաւորին ասացի, գտէք այն Արթուր Սարգսեանին, որ մտել է 17-ին, ես մտել եմ 26-ին…»։
Հաց Բերողին Դեկտեմբերի 30-ին ազատ արձակեցին եւրոդատարանին դիմելու արդիւնքում, բայց Փետրուարի 9-ին կրկին ձերբակալեցին եւ այդ օրուանից Արթուր Սարգսեանը անժամկէտ հացադուլ յայտարարեց։ Ակնյայտ էր, որ նա գնալու է մինչեւ վերջ։ Ի հարկ է նա գիտակցում էր, որ մահը այլեւս նրա համար չի, նրա անունը յաւերժ արձանագրուեց հայոց պատմութեան մէջ. նա միայն մտահոգուած էր, որպէսզի արժանի լինի մարդկանց սիրոյն եւ ընկալում էր իր հերոսացումը որպէս բեռ։ Փետրուարի 29-ին ԱԺ-ի որոշ պատգամաւորների միջնորդութեամբ նրա խափանման միջոցը փոխեցին եւ Մարտի 6-ին Արթուրին ազատ արձակեցին։ 15-ին նրան վիրահատեցին, իսկ 16-ին մեր Հաց Բերողը մահացաւ։ Մնաց նրա պատգամը.
«Բոլորն էլ կարող են հաց տանել, թող այսօր որոշեն եւ իրենց ուտելիքից մի մաս տանեն բանտարկեալներին, ես ի նկատի ունեմ ոչ թէ կալանավայրում գտնուողին, այլ մարդուն, որը ռեժիմի պատճառով աշխատանք չունի եւ հետեւաբար իր տանը հաց չունենալով բանտարկեալ է։ Վերեւում չեն մտածում այդ մասին, ուրեմն թող ներքեւից օգնեն, վերեւում ծրագիր են դրել կեղեքելու, հայաթափելու…։ Բանտարկեալը գիտի, ինչի է ազատազրկուած, իսկ մարդը, որը չի կարող իր երախային տալ ուզածը, չգիտի, թէ ինչո՞ւ է անազատ»։
