Herkes Sisifos olamaz. Hani şu Yunan Mitolojisi’nde, tanrıların sırlarına ihanet ve hilekârlık gerekçesiyle Yeraltı Dünyası’nda sonsuza kadar büyük bir kayayı bir tepenin en yüksek noktasına dek yuvarlamaya mahkûm edilmiş kral… Sisifos tam tepenin doruğuna ulaştığında, kaya her seferinde elinden kaçmakta ve Sisifos her şeye sil baştan başlamak zorunda kalmaktadır. Çabasının beyhudeliğini bile bile yine de taşı kaldırıp yeniden dağa tırmanacaktır.
Boş yere, boşuna, anlamsızca anlamına gelen beyhude, bu topraklarda iliklerde hissettirilen bir haldir. Tarih sürekli tekerrür eder, tekerrür eden zulüm de sürekli inkâr edilirken, yılmadan mücadele edenler bile bir an gelir beyhude duygusuna kapılır. Hiçbir şeyin değişeceği yok. Bu, hep o aynı kısır döngü.
Vazgeçelim mi hadi
Büyük hikâyedir vazgeçişTek geçelim ölümü Hayatın son anındaymış gibiKendimizden geçelimGeçelim bir kalem geçelimKahveyi, çayı, içkiyi değişik sıralarlaiçelim
Beyhude duygusu kimi zaman özgürlüktür. Yılgınlık kıskacından kurtulduğunda, koyverirsin kendini. Bir an için koşullardan bağımsızlaşır, kendi hakikatinle yüzleşirsin. Varsın bu hakikat kimi zaman çaresizliğine denk gelsin, çözüm için alan tanınmamışsa daha ne için didineceksin?.. Mecbur salarsın kendini, o artık hiçbir şeye yaramayan mantığını esrikliğe akıtırsın. Hayat elinden kayarken bari sen akıyormuş gibi görün diye…
Pek meşguliyetli bir oyalanışşu hayatUnutup bir an martıları seyrettiğimÇocuk eliyle çizilmiş bulutlar vardıgökyüzündeÇocuklar okuldaydı, varlığını Türk varlığınaarmağan etmeyeHadi birlikte mahkemeye gidelimNasıl olsa faillerin yaptıkları dışında her şey suçKendimizi ihbar edelim mülkün temeli niyetine
Hakkaniyeti elinden almışlar. Doğru bildiklerin tepe taklak dönmüş. Mahkemeler avukatların tutuklandığı bir tuhaf alan. Faillerin zaman aşımına uğradığı ya da bütün görünürlüklerine rağmen meçhul kaldıkları. Cezasızlığın kurbanların sevenlerine en büyük ceza olarak dayatıldığı. İsyan çığlıklarının koridorları çınlattığı. Çok canın yandığı.
İnsaf duyguna da kastetmişler. Olmaz dediklerin vakayı adiyeye dönmüş. Meclis ‘bir kısım’ vekilin ablukaya alınıp lince uğratıldığı bir tuhaf mekân. O vekillerin temsi ettiği Kürt halkının devlet tarafından evlerinin başına yıkıldığı, göçe zorlandığı, cenazelerinin teslim edilmediği, her gün öldükleri ve ölümüne direndikleri bir düzen. Özel harekatın nefret klipleri çektiği. Öfkenin ve direncin bilendiği.
Hayat dediğin tesadüfler tanrısıHayatta kalış mucize veçabalar hep beyhudeYine de kabullenemeyiz işteMücadelemiz bir nevi ladesHep bile bile…
Beyhude ezel ebed süren bir duygu hali değil. Şu umut kurdu var ya, çıkar yine kemirir yorgun kalbimizi. Bile isteye düşersin o tuzağa. Olur da değişmez mi, düzelmez mi diye kıvranmaya başlarsın . O kadar katlanılmazdır maruz bırakıldığın hal. O kadar inanılmaz. Umut zorunluluktur kendini hatırlamak için. Umut bir gıdım nefestir boğuluşlarında. Gözyaşından utanır olduğunda sığındığındır umut. Beklemeyişin ama beklenecekb ir şeyler yaşamış olduğuna inancını kaybetmeyişindir aslında.
Hümeyra o çok sevilen ‘Beyhude’ albümünün bu sözcüğe en isabetli anlamını veren ‘Gidemediklerimiz’ şarkısında anlatır o duyguyu.
Görüyor musunuz denizin gerisinde Kumsaldan hayli uzakta bir ev var Tek pencereli bir ev İçerde bir iskemle Üzerinde gençliğim Bir yatak, bir yorgan, bir kırık masa Bir ip sallanır boynumda
Yaşlanırsın beyhudelik duygunda. Kendi ölüm fermanındır o yüklediğin bütün anlam. Çoğalttığın ölçüde azalırsın. Dünya matematik üzerinden döner ne de olsa. Ve bilirsin, söz yerini bulmadıkça, konuşmak bile küfürdür bir noktadan sonra.
Odama sımsıcak iklimlerle geldiniz Gözleriniz kararlıysa sevmeye sevilmeye Bu gece sabaha kadar ipi siz çekeceksiniz Sımsıcak deniz gidemediklerimiz
Geriye yapamadıkların kalır. Iskalanan ihtimaller. Bıçaklanan hayaller. Kendine itiraflarındır beyhudelik. Hiçbir zaman almayacağın derstir. Yine olsa, öyle yapardım duygusudur. Neden böyle oldu sorusundan feragattir. Öyle işte deyişindir. Eyvallah diye ekleyişin. O ki sımsıcak denizlere gidemeyişinizdir yeni hayat. Miladını sorgulamadığın. Sadece çok kırıldığın. Beyhudeliğinde...
şiir: ‘Beyhude’, ‘İrtifa Kaybı’ kitabından
