Bir gün değişir elbet!

AHMET SAYMADİ

Hayatımda ilk defa bir şair hakkında yazı yazıyorum. Edebiyattan da şiirden de çok az anlarım lakin şiir okumayı severim. Agos’un hafta sonu ekinde çalışan bir arkadaşım Arkadaş Zekai Özger’i çok sevdiğimi bildiğinden, “Sen yazar mısın?” diye sorduğunda hayır diyemedim. Birisi hakkında bir şeyler yazmak için ille de uzman olmaya gerek de yok bence. Sevenler sevdiklerini yazabilir.

Öğrenciliğinin de geçtiği Ankara’da 1971'de SBF Yurdu'na yapılan polis baskınında Arkadaş Z. Özger başına ağır darbeler almıştı. Bu saldırıdan iki yıl sonra beyin kanamasından ölümüne de bu darbelerin neden olduğu söylenir. Öldüğünde sadece 25 yaşındadır. Sina Akyol bir şiirinde, Arkadaş Z. Özger için “Erken öldük/ erken ölen mintanıyla gömülsün” der.

Erken ölen devrimci şairin, devrimci kişiliğinin en önemli özelliklerinden birisi de eşcinselliğidir. Murathan Mungan, Karaburun Bilim Kongresi’nde, öğrencilik yıllarında bazı devrimci grupların Ankara’da eşcinsellerin gittiği kafeleri basıp, eşcinselleri dövdüğünden bahsetmişti. Murathan Mungan’dan birkaç yıl önce Ankara’da öğrencilik yapan Arkadaş Z. Özger devrimci kişiliğinin yanı sıra eşcinselliğe vurgu yapan şiirler de yazmıştı. 2012 yılındaki Onur Yürüyüşü için hazırladığımız afişte, “siz inanmayın bir gün değişir elbet / güneşe ve penise tapan rüzgârın yönü / … / bir gün elbette zeki müreni seviceksiniz. / (Zeki Müren’i seviniz)”  şiirini kullanmıştık.

Grup Yorum’un 1989 yılında çıkardığı ve hepimizin çok sevdiği “Cemo /Gün gelir” adlı kasetinde üçüncü şarkı, Arkadaş Z. Özger’in, “Aşkla sana” adlı şiirinden uyarlanmıştır. “İsyan olsun” adıyla bestelenen ve sözleri, “Alnını/ dağ ateşiyle ısıtan/ yüzünü kanla yıkayan dostum/ senin/ uyurken dudağında gülümseyen bordo gül/ benim kalbimi harmanlayan isyan olsun/ şimdi dingin gövdende/ uğultuyla büyüyen sessizlik/ bir gün benim elimde/ patlamaya sabırsız mavzer olsun/ başını omzuma yasla/ göğsümde taşıyayım seni/ gövdem gövdene can olsun.” diye devam eden şiir eşcinsel bir şaire aittir. Eşcinsel hareketi devrimci hareketin dışında algılayan ve bir hastalık olarak görenlere hatırlatılır.

Arkadaş Z. Özger aynı zamanda umudun da şairidir. AKP hükümeti döneminde tutuklanan yüzlerce öğrenci için hazırladığımız dayanışma kartlarında da ilk başvurduğumuz şairlerden olmuştu. Dışarıdan içeriye umudu, yine “Aşkla sana” şiirinin mısralarında bulmuştuk, “yarın ne olur bilirim ben / bahar gelir, otlar büyür  / ölüm de yapraklanır bir / …/ şimdi senin uzanıp yattığın otlarda  / yarın yeni bir yeşillik büyüyecek”.

Hayatını kaybettikten sonra tüm şiirleri bir kitapta toplanan şairin, kitabının adını keşke “Sevdadır” yerine “Sakalsız bir oğlanın tragedyası” koysalardı diye de içimden geçirmişimdir.

Arkadaş Z. Özger’in doğum günü 8 Ocak, Cemal Süreya’nın ölüm yıl dönümü ise 9 Ocak. Ben çok sevdiğim bu iki şairi bu tarihsel çakışma sebebiyle birlikte hatırlarım. Arkadaş Z. Özger’i de, Cemal Süreya’nın, “Tek Yasak” şiiriyle anmak isterim, “Özgürlüğün geldiği gün O gün ölmek yasak!”

Gezi Direnişi’nde parka girdikten ve parkta biz başka bir hayat kurduktan sonar bile, LGBTİ hareketi eylem yapıyordu. Ben bir gün LGBTİ hareketinde bir arkadaşımı durdurup, “Yahu park artık bizim, neden hâlâ eylem yapıyorsunuz?” diye sorduğumda beni, “E hâlâ homofobikler!” diye cevapladı.

Keşke Arkadaş Z. Özger’e ölüm yasaklansaydı da devrimin bize göz kırptığı o büyük direnişi, bugünün devrimcilerini ve LGBTİ hareketinin geldiği yeri görseydi. Keşke... 

Yine, “Aşkla sana” şiirinden bir alıntıyla bitirelim...

“bağırsam içimdeki dehşeti
 hırsım deler mi toprağı
 beni
 acısıyla onduran
 dostumu
 aşkla vurduran hayat
 sana
 yaşananla harlanan bağrımın sevdasını akıttım
 dünyanın yeni baharına
 çatlarken kadim güneş
 bağrım delinirken fidanların kanıyla
 anamın doğurgan karnıdır diye
 sevgilimin sütlenecek göğsüdür diye
 dostumun üretken gülüdür diye
 sana bağlandım
 sana sarıldım”