Yolun ışıklar içinde olsun
Sevan gidince bana kaldı Raffi'yle haberleşme işi. Sonraları ahparik oldu. Her yazımdan ve haberimden sonra uzun uzun arayıp "şöyle de düşünmelisin" konuşmaları yapıldı, bazen iki paragrafta eleştirdiğim Ermeni toplumunu savunmak için Paris'ten sayfalarca ikna metinleri yazdı...
Raffi ahparikle ilgili birkaç kelime yazma onuru bana da düştü.
Birlikte çalışma ve tanışma imkanı bulabileceğiniz enteresan insanlardan biriydi. Ben bu onura eriştim. Zaman zaman tartıştık, atıştık, eleştirdik birbirimizi ama hep işin olumlu tarafından bakanlardandı.
Öncesinde anne ve babasıyla tanışma şansı bulduğum, Agos'a Fransa'dan haber gönderdiği zamanlarda tanıştığım Raffi Hermon Araks'ı hep (Annesi) Rita kuyrigden dinlerdim ben. Getronagan okulunda yazdığımız Ermenice kompozisyonların tashihlerini yapmak için Raffi'nin babası ve adaşı Hermon Araks'a götürdüğümüz zamanlarda Fransa'ya yaptıkları aramalardan tanıdım. Sevan Ataoğlu iyi bilir, daha email yokken bu dünyada, faksla gelen bir Raffi'nin haberleri bir de Baskın Oran'ın yazılarıydı. Raffi'yi düzeltmek ve anlamak Sevan'a düştü hep. Uzun sayfalar dolusu rulolarla haber yazar, bazen Fransızca kelimeler de karıştırırdı.
Sevan gidince bana kaldı Raffi'yle haberleşme işi. Sonraları ahparik oldu. Her yazımdan ve haberimden sonra uzun uzun arayıp "şöyle de düşünmelisin" konuşmaları yapıldı, bazen iki paragrafta eleştirdiğim Ermeni toplumunu savunmak için Paris'ten sayfalarca ikna metinleri yazdı...
Bozkurt Sokak'taki “herkese açık” daire
Son dönemde de yine yazılarımın ardından facebooktan uzun uzun mesajlarla iletişimdeydik. Hep iyi yanından baktı. Bir dönem İstanbul'da Bozkurt Caddesi'nde kaldığı giriş katında, perdeleri hep açıktı. Geçerken görebilir selam verebilirdin.
Zilini saatli saatsiz çalan herkese pijamayla kapıyı açıp içeri buyur edebilirdi.
Adalar Belediyesi'nde görev aldığı dönemde Bayram namazında saf tuttuğu için Agos'ta "İçimizdeki Ses"te eleştirmiştim kendisini. "Haklısın" demişti o zaman.
"Ama niye olmasın. İyi yanından bakmak gerek" diye de ikna etti beni. Sayesinde Büyükada’daki eski ve yıkılmaya yüz tutmuş Rum evleri kayıt altına alındı.
Benim hatırladığım Raffi, konuşurken kekelerdi ama düşünürken asla. Son günlerinde haberleşmiştik, daha rahatsızlığı nüksetmeden benim için, Ermenistan makamlarına "Lev Aslan Dermen ve SBK" ilşkisini soruşturuyordu.
Aramızdan ayrıldığı gün baktım, son mesajı: “Araştırıp sana döneceğim” demiş.
Şimdi kim deli divane sorularıma cevap verecek Raffi.
Yolun ışıklar içinde olsun Hermon Araks.
Birlikte çalışma ve tanışma imkanı bulabileceğiniz enteresan insanlardan biriydi. Ben bu onura eriştim. Zaman zaman tartıştık, atıştık, eleştirdik birbirimizi ama hep işin olumlu tarafından bakanlardandı.
Öncesinde anne ve babasıyla tanışma şansı bulduğum, Agos'a Fransa'dan haber gönderdiği zamanlarda tanıştığım Raffi Hermon Araks'ı hep (Annesi) Rita kuyrigden dinlerdim ben. Getronagan okulunda yazdığımız Ermenice kompozisyonların tashihlerini yapmak için Raffi'nin babası ve adaşı Hermon Araks'a götürdüğümüz zamanlarda Fransa'ya yaptıkları aramalardan tanıdım. Sevan Ataoğlu iyi bilir, daha email yokken bu dünyada, faksla gelen bir Raffi'nin haberleri bir de Baskın Oran'ın yazılarıydı. Raffi'yi düzeltmek ve anlamak Sevan'a düştü hep. Uzun sayfalar dolusu rulolarla haber yazar, bazen Fransızca kelimeler de karıştırırdı.
Sevan gidince bana kaldı Raffi'yle haberleşme işi. Sonraları ahparik oldu. Her yazımdan ve haberimden sonra uzun uzun arayıp "şöyle de düşünmelisin" konuşmaları yapıldı, bazen iki paragrafta eleştirdiğim Ermeni toplumunu savunmak için Paris'ten sayfalarca ikna metinleri yazdı...
Bozkurt Sokak'taki “herkese açık” daire
Son dönemde de yine yazılarımın ardından facebooktan uzun uzun mesajlarla iletişimdeydik. Hep iyi yanından baktı. Bir dönem İstanbul'da Bozkurt Caddesi'nde kaldığı giriş katında, perdeleri hep açıktı. Geçerken görebilir selam verebilirdin.
Zilini saatli saatsiz çalan herkese pijamayla kapıyı açıp içeri buyur edebilirdi.
Adalar Belediyesi'nde görev aldığı dönemde Bayram namazında saf tuttuğu için Agos'ta "İçimizdeki Ses"te eleştirmiştim kendisini. "Haklısın" demişti o zaman.
"Ama niye olmasın. İyi yanından bakmak gerek" diye de ikna etti beni. Sayesinde Büyükada’daki eski ve yıkılmaya yüz tutmuş Rum evleri kayıt altına alındı.
Benim hatırladığım Raffi, konuşurken kekelerdi ama düşünürken asla. Son günlerinde haberleşmiştik, daha rahatsızlığı nüksetmeden benim için, Ermenistan makamlarına "Lev Aslan Dermen ve SBK" ilşkisini soruşturuyordu.
Aramızdan ayrıldığı gün baktım, son mesajı: “Araştırıp sana döneceğim” demiş.
Şimdi kim deli divane sorularıma cevap verecek Raffi.
Yolun ışıklar içinde olsun Hermon Araks.
