Ես քիչ խոսիմ դուք շատ հասկցէք: Ben az söyleyeyim, siz çok anlayın

Bizim için önce ahparik sonra müdür olan, saygıdeğer Mıgırdiç Margosyan'ın ardından yazmak, hem çok kolay hem de çok zor.

Çok kolay çünkü; o kadar çok üretmiş ki, hangi birini anlatmaya başlasan tefrika olur.

Çok zor çünkü; her yandan o kadar çok yazan var ki, tekrara düşmemek mümkün değil. O’nu kaybetmenin üzüntüsü de cabası. Ben, henüz delikanlı denecek yaşta hem de Tıbrevank gibi bir okulun (Üsküdar'daki Sur Haç Tıbrevank Lisesi) müdürlük görevini üstlenip, layıkı ile yerine getiren  Margosyan yanından bakayım isterim.

Tıbrevank’ın müdür odası balkonuna çıktıysa; bahçede altı sınıf sıra halinde dizilmiş biz öğrencilere önemli bir şeyler anlatacak demekti. Söyleyeceklerini kısaca ve kesin cümlelerle anlatır, hepimizi keskin bakışlarıyla süzer ve anlaşıldığına karar verirse konuşmasını bitirirdi. Bu konuşmaları mutlaka Ermenice yapar (öğrenciliğim boyunca bir kez bile Ermenice dışında hitap ettiğini hatırlamam) ve illa ki “Ես քիչ խոսիմ դուք շատ հասկցէք” (Yes kiç khosim tuk şad hasgısek- Ben az söyleyeyim, siz çok anlayın) derdi. Bugün bile ben çoğu zaman konuşmalarımda bu cümleyi kullanırım.

Biz biliyoruz ki; Mıgırdiç Margosyan gibi ahpariklerimizi, yukardan keyiflenerek izleyen rahmetli kurucumuz cennet mekan patriğimiz Karekin Haçaduryan'ın ruhu şad oluyordur. Mıgırdiç Margosyan Anadolu’dan zeki öğrencilerin İstanbul’a getirilip, onlara imkan tanınması projesinin hem ilk hem de en iyi örneklerindendi. O yalnızca bizler için değil, tüm Türkiye için de hep ilkleri seslendiren ve öğreten oldu. 

Öğrenciliğim boyunca hiç incinmediğim  baron dnorenim: 
“հիմայ ես քիչ խոսիմ ...“ (hima yes kiç khosim-şimdi ben az konuşayım)

(Nubar Dinçöz: Surp Haç Tıbrevank’tan Yetişenler Derneği Başkanı ; 73-74, 483)