Ողջոյն Աւետիս Արզումանի վաստակին
Սամաթիա թաղը խոր սուգի մատնուած է կորսնցնելով իր հարազատ թաղեցիներէն Աւետիս Արզումանը։ Արզուման ափսոս որ չէ կրցած յաղթահարել անողոք հիւանդութիւնը եւ ճիշդ ալ այն հանգրուանին, երբ շատեր կը համոզուէին թէ հիւանդութիւնը նահանջած է, յանկարծակիօրէն խլած է այս շատ սիրուած գործիչի կեանքը։
Սամաթիա քաղաքի այն բացառիկ թաղերէն է, ուր թաղեցիներ սերտօրէն կապուած կը մնան թաղի եկեղեցւոյ, անոր կողքին գործող դպրոցին եւ առհասարակ իրարու։ Արդարեւ Աւետիս Արզուման հաւատարիմ սանն էր իր ուսանած Սահակեան վարժարանի, նոյնանուն դպրաց դասի եւ Սամաթիոյ հետ սահմանուած ամէն ինչի։
Կիսատ թողած ուսումը ամբողջացուց ինքուսութեան միջոցով։ Վարեց Անարատ Յղութիւն վարժարանի հիմնադրի պաշտօնը։ Աշակերտութեան համար անմոռանալի դարձաւ իր դասաւանդած մանտօլինի ուսուցմամբ։
Աւետիս Արզուման կը գնահատէր հայ գրչի մշակները, սիրով կ՚օժանդակէր անոնց աշխատասիրութիւններուն։ Մեր յիշողութեան մէջ կը մնայ անոր Սուրբ Փրկիչ հիւանդանոցի երդիքին տակ թերթիս նախկին աշխատակից Վարուժան Քէօսէեանի նկատմամբ ցուցաբերած գուրգուրանքը։
Իր ազնիւ վաստակի բնական դրսեւորումն էր, որ կը ցոլանար Սուրբ Գէորգ եկեղեցւոյ ջրջափակին մէջ զինք յուղարկաւորելու եկած բազմաթիւ սգաւորներու պարզած պատկերով։
Մենք ալ այս ցաւալի կորուստին առթիւ կը յայտնենք մեր յուզումը, արձագանգելով Հռիփսիմէ Արզուման Մէյտանի սրտցաւ գրութեամբ։
«Այսօր բոլոր զգացումներս անգամ մը եւս տակն ու վրայ եղաւ։ Երիտասարդ եւ սրտակից կորուստ մը ապրեցանք։
Ամէն խնդրանքս «Անշուշտ օրիորդ երբ որ ուզես պատրաստ եմ» ըսելով դիմաւորող ձայնը ալ չկայ։
Այո Աւետիս Արզումանն է ան։ Եղբայր
Սամաթիան առանց քեզի աւելի պարպուեցաւ։ Պուրունքըշլացիները իրենց զաւակներէն մին կորսնցնելու ցաւով կը ցնցուին։ Սահակեանցին իսկ Տիրոջ քով ու պատմութեան էջերուն մէջ իր աշակերտերէն մին ճամբեց։
Մեզմէ բարեւ տար եղբայր բոլոր այն հայերուն, որոնք մեծ փափաքով կը խուզարկէիր անոնց կեանքը եւ անոնցմէ դասեր կը հանէիր։Գիրքերդ առանց քեզի որբ մնացին։
Մեր բարեւները տար բոլոր հոն գտնուող Սամաթիացիներուն, որոնց մասին լուրերը դուն կու տայիր։ Էջդ ալ անձայն է։
Բոլոր աշակերտներդ քեզ դասի կը սպասեն բայց դուն Եդեմի պարտէզը նուագելը ընտրեցիր ինչ ըսեմ։
Ս. Յարութիւն տաճարէն կարդացած աղօթքներդ քեզ դիմաւորէ ու Տիրոջ ասպետներու կարգին դասաւորէ։ Գիտցիր որ երգչախումբի ընկերներդ քեզ շատ պիտի կարօտնան։
Ցտեսութիւն
Բոլոր Ծննդեան օրերը անունդ պիտի տօնենք, բոլոր համաշխարհային լեզուի օրերը քեզ պիտի ոգեկոչենք երթաս բարով։ Ցտեսութիւն։»
