Vakıflıköy’ün gençleri başarılarının sırrını anlatıyor
Vakıflıköy çoğunlukla yaşlılarıyla bilinir. Bir kahvesi vardır ve kahvede dedeler pinaki oynar. Ne zaman ziyarete gelecek olsanız bu manzarayla karşılaşırsınız.
Oysa ki bu köy sadece dedelerden oluşmayan, yaşayan ve devamlılığı için direnen bir köy aslında. Köyün kadınlarını belki kilisede görürsünüz belki Antebyan Konağı önünde. Yoğun iş temposundan bunalmış iğne oyası el işini alıp sohbete gelmiştir muhtemelen. Buradaki varlıkları bir iki saati geçmez. Çünkü yapacak çok işleri vardır. Arı gibi çalışır bu köyün kadınları. Her meyveden reçel, likör yaparlar. Mevsimine göre yoğunlaşır işleri. Nar ekşileri, zeytinler, zeytinyağları, kurutulacak otları onları bekler çünkü. Bahçelerinde işçileri vardır ayrıca. İşçiye yemek, çay kahve hazırlar hem de evlerinin işini yaparlar. İşte bu yüzden bu kadınları çok sık ortalarda göremeyebilirsiniz. Ve tabii bir de gençleri vardır bu köyün. Son zamanlarda nüfusu çoğaltan minik bebekleri de. Son üç dört yıl içerisinde hızla artan düğünler köyün yok olma tehlikesi taşıyan varlığı için umut kaynağı oldu.
İstikbal kaygısı
Birbiri ardına doğan çocuklar, “Bu çocukların geleceği nasıl olacak?” sorusunu getirse de akıllara, köyün emanet edileceği kişileri de işaret ediyor aslında. Vakıflı’nın gençleri çoğunlukla okumak istedikleri bölümleri kazanıyor. Köyün havasından mı suyundan mı bilmem ama bu köyün gençleri zeki oluyor. Yeni bir şey değil aslında. Bu köyü azaltan da okuma sevdası olmuş zaten; okuyan köyde kalmayıp başka şehirlere ya da başka ülkelere karışınca köyün nüfusu da azalmaya mahkum olmuş. Hem de öyle basit bölümler değil okudukları. Doktoru da var köyün (Almanya’da yaşayan Vahriç Kartun, İstanbul’da Dr Ani Kadıyan) diş hekimi de (Tatyos Babek) mimarı da (Maral Kısadur), inşaat mühendisi de (Ayk Kadıyan).
YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN
