‘Transfobi çok uzun kelime Ali Bey’
ULAŞ SONA
Ali Arıkan, ya da bizlerin onu çağırdığı adıyla ‘Ali Bey’, Türkiye LGBT hareketinin üyesi, trans erkek inisiyatifi Voltrans'ın kurucularındandı. Lambdaistanbul ve Amargi'deki çalışmalarının yanı sıra hikâyeci isimli blogunda kişisel deneyimlerini bizlerle paylaştı, benzer sorunlar/deneyimler yaşayanlara hayat kurtarıcı, zihin açıcı bilgiler sundu. Kanser tedavisi gören Ali Arıkan’ı Eylül ayının son haftasında kaybettik.
O yanımda olsaydı
Yazarından ayrılmış bir kâtibin ilk yazısı tek cümleden ibaret olmalı. Ali artık yok, yeni kelimeleri yok ve ben ne yazacağımı bilmez haldeyim; Ali yanımda olsaydı “transfobiyi yaz” derdi.
Transfobi çok uzun kelime Ali Bey. O hayattayken, her şeyin transfobi olmadığını, olamayacağını her yerden kullanılarak içinin boşaltıldığını ve gerçekten transfobi kelimesine ihtiyacımız olduğunda önemini kaybettiğini konuşurduk.
Ali'nin cenaze günü bir trans kadın arkadaş, “Transfobi denilince aklıma kesilmiş trans bedenleri geliyor” dedi. Uzun uzun ona transfobinin sadece bıçakla bedenimizin deşilmesi olmadığını, bizi her gün yavaş yavaş öldüren bu sistemin her aşamasının ve kurumunun da transfobi olduğunu anlattık. Belki yüz kere daha yazacağız ve söyleyeceğiz senin ve bir çok trans erkeğin jinekoloğa gidememesi transfobinin kendisidir. Jinekoloğa gidemediğin için başına gelen diğer hastalıklar ve kanser, sistemin dolaylı olarak seni ve diğer yoldaşlarımızı öldürmesidir.
Artık hepimiz bunu kabul etmeliyiz. Ali “Ben ettim siz etmeyin” adlı yazısında bunu anlatmıştı. Ben dahil bir çok trans erkek jinekologla problemi var ve gitmekte çekiniyoruz. Sağlık alanı yahut sistemin başka bir alanı trans erkeklerin nasıl öldürüldüğüne dair tabii çetele tutmayacak. Biz bu çeteleyi tutmak istemiyoruz. Ama hayatta kalabilmemiz için transfobiyle mücadele edebilmemiz için önce bunların nedenlerini yazmak ve anlatmak zorundayız.
Kaç trans erkeğin intihar ettiğini bilmiyoruz. Kaç trans erkeğin zorla evlendirildiğini ve tecavüze uğradığını bilmiyoruz. Kaç trans erkeğin namus cinayeti adı altında kadın sanılarak öldürüldüğünü bilmiyoruz. Kaç trans erkeğin doğurmak zorunda bırakılarak anne olmak zorunda kaldığını bilmiyoruz. Biz bunların sayısını bilmiyoruz diye bunlar olmamış olmuyor.
Ölüm üzerinden politika yapmak zorunda kaldığımız için de çok üzgünüm. Eceliyle ölen trans kadın ve trans erkek arkadaşlarım olsun istiyorum artık. İlk kez eceliyle ölen trans kadın annemiz vardı. Hem üzülmüş hem de sevinmiştik. Bir gün yazdığımız bu yazıları birileri eskiden böyleymiş diyerek okusun diye bu kadar çok ölümden öldürülmekten ve cinayetlerden bahsediyorum. Bunu umuyorum. Senin sayende bu büyük acıyla öğrenmek bugüne kadar öğrendiğim en ‘cam kırıklı’ şey oldu.
