Սփիւռքահայ պատմագրութեան մեծ կորուստը
Պատմաբան Անահիտ Տէր Մինասեան 11 Փետրուար երկուշաբթի առաւօտուայ կանուխ ժամերուն մահացաւ Փարիզի մերձակայ Ֆրեզնէի բնակարանին մէջ։ Ան երկար ժամանակէ ի վեր կը տառապէր քաղցկեղէ։ Ծնած էր 1929-ին Փարիզ։ Դուստրն էր զարացի Լեւոն Գէւոնեանի եւ Մշեցի Արմենուհի Տէր Կարապետեանի։ Իսկ մայրը՝ Արմենուհի Տէր Կարապետեան դուստրն էր Մշոյ պատմութեան մէջ յատուկ նշանակութիւն ունեցող Կիւլիզարի եւ Գեղամ Տէր Կարապետեանի։
Ուսանեցաւ Սորպոն համալսարանի պատմութեան եւ աշխարհագրութեան բաժիններուն։ 1969-էն սկսեալ աշխատակցեցաւ Սորպոնի եւ Ընկերային գիտութիւններու հետազօտութիւններու դպրոցին, նիւթ ունենալով Ռուսաստանի պատմութիւնը, համաշխարհային յարաբերութիւններու պատմութիւնը եւ հայ հասարակական, մշակութային ու քաղաքական պատմութիւնը։
«Հայ յեղափոխական շարժման մէջ համայնավարութիւնը եւ ազգայնականութիւնը 1887-1912» խորագրեալ ուսումնասիրութիւնը 1992-ին Մեթէ Թունչայի թարգմանութեամբ հրատարակուեցաւ «Իլեթիշիմ» հրատարակչատան կողմէ։
«Արաս» հրատարակչատունը 2006-ին լոյս ընծայեց հեղինակի «Հայ մշակոյթը եւ արդիականացում» գիրքը, որ կը բաղկանար զանազան յօդուածներէ։
Անահիտ Տէր Մինասեան 2014-ին այցելեց իր նախնիներու ծննդավայր Մուշ, ուր ունեցաւ շատ յուզումնալից հանդիպումներ։ «Ակօս»ի այդ տարուայ համարներուն մէջ բաւական ծաւալուն կերպով անդրադարձած ենք այդ այցելութեան մանրամասներուն։
Անահիտ Տէր Մինասեանի մահով սփիւռքահայ պատմագիտութիւնը կարեւոր կորուստ մըն է, որ կ՚ապրի։
