Siz katilleri iyi bilirsiniz

Hrant Dink cinayeti davası, beş yılın sonunda, tam da cinayet tarihi 19 Ocak’tan iki gün önce, 17 Ocak 2012’de skandal bir kararla noktalanmıştı. Tetikçi ekip içerisinde bile bir örgütün izine rastlayamayan mahkeme, elbette Ergenekon yapılanması ve daha ötesi ile bağlantı kuramadı. Cinayetin ilk günlerinde büyük irade beyanlarında bulunan Hükümet ise, çok değil birkaç ay içinde devletin derin sırrına teslim oldu. O an itibariyle duruşmalar sadece bir ortaoyunuydu.

Yargıtay’dan dönen dava 17 Eylül Salı günü ‘Adalet Sarayı’ Çağlayan’a terfi etmiş haliyle yeniden başlıyor. 15 Eylül’de, adına verilen ödülle birlikte kutlanan Hrant Dink’in 59. doğum gününün iki gün sonrasında. Elbette bir şeyi başlangıç kılan onun bir öncekinden farkıdır. Bu açıdan dava, siyasi çapıyla başta hükümet ve diğer aktörler olmak üzere bütün sorumluların sınavı olacak. Fena halde çakılan vicdan ve adalet dersinde bütünleme dönemini göreceğiz.

Son dönemde giderek kutuplaşan toplumun ortak vicdan mutabakatına vardığı ender konulardan biri olan bu dava, karanlık darbe yıllarıyla ne ölçüde ve hangi kararlılıkla hesaplaşılabildiğinin de ölçütü. Yazık ki bugüne kadar ibre hep olumsuz oldu. Cinayet davası fail ve suç ortakları ile büyük hüsran ve öfke kaynağı. Oysa kamu görevlilerinin sorgusu için aralanacak bir kapı büyük fark yaratırdı. Hiçbir istihbarat birimine, tek bir yetkiliye dokunulmadı.

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın sıkça kullandığı “Biz çok iyi biliriz” kalıbı besbelli iş Hrant Dink’in katillerine geldiğinde de geçerli. Katiller bilindi, bilindikçe gizlendi, gizlendikçe büyük pazarlık kendini açık etti. Ve bu karanlık oyun hepimizi kahretti. Son ana kadar ülkesine ve insanına inanmayı tercih etmiş bir insan, elbette aynı inançla mücadelenin sürmesini hak eder. Dahası bunu talep eder. İnadımız bundan. Yoksa biz de vazgeçmeyi çok iyi biliriz.

AGOS