Öcalan’dan, BDP’ye: Çare Drogba
Radikal gazetesinden Eyüp Can bugün o ilginç anekdotu köşesine taşıdı.
İşte Eyüp Can’ın o yazısı
Biliyorsunuz hafta sonu Selahattin Demirtaş ve Pervin Buldan’dan oluşan BDP heyeti Abdullah Öcalan’ı İmralı’da ziyaret etti.
Bu kritik görüşmeye dair basına birçok şey yansıdı.
Evet, çözüm süreci tüm zorluklarına rağmen devam ediyor.
Fakat Öcalan sürecin yeniden formatlanmasını istiyor. Ne demek yeni format?
Görüşmeler sınırlı bir diyalogdan daha geniş katılımlı bir müzakereye dönüşsün. Yani Öcalan, başta Kandil, medya ve sivil toplum kuruluşlarıyla direkt görüşsün.
Olur mu? Kısa vadede zor!
O da farkında…
Bu yüzden kendisini ziyaret eden heyete “Çekilme dursa da ateşkes mutlaka devam etmeli” demiş.
Zaten kendisinin başından beri çekilme sürecini Haziran’da bitirmek istediğini, gidenlerin Kandil’de kalmak için değil, siyaset yapmak için Türkiye’ye geri gelmesi gerektiğini önerdiğini söylemiş.
* * *
Bir ara konu anadilde eğitim gibi temel haklara gelince “Devletten dilenir gibi niye bekliyorsunuz? Drogba gibi olun” diyerek heyeti şaşırtmış.
Drogba!
Öcalan’ın sıkı bir Galatasaray taraftarı olduğu sır değil.
Ama Drogba’yı BDP’lilere örnek gösterecek kadar yakından takip ettiğini bilen yoktu.
Meğer ediyormuş.
Drogba’nın mücadeleci oyunculuğu ve kişiliğini hayranlıkla izliyormuş.
Drogba sadece dünya çapında iyi bir oyuncu değil o aynı zamanda ülkesinde yaşanan iç savaşa son vermek için canla başla mücadele etmiş bir barış elçisi.
Öcalan efsane oyuncu Eric Cantona’nın Didier Drogba’yı anlatan belgeselini İmralı’da izlemiş midir bilmiyorum ama belli ki Drogba’nın Fildişi Sahilleri’nde silahları susturmak için verdiği mücadeleden haberdar.
Tarih 8 Ekim 2005. Kanlı bir iç savaşın içinde olan Batı Afrika ülkesi Fildişi Sahili’nin milli takımı Sudan’ı yenerek 2006 yılında Almanya’da yapılacak Dünya Kupası’na katılmaya hak kazanmıştı. Futbolcuların soyunma odasındaki kutlamaları canlı yayımlanıyordu. Takım kaptanı Didier Drogba mikrofonu eline aldı:
“Bayanlar baylar, Fildişi Sahili’nin kuzeyindekiler, güneyindekiler, merkezindekiler, batısındakiler... Biz bugün tüm Fildişi halkının bir arada var olabileceğini, tek bir amaç uğruna oynayabileceğini gösterdik. Biz kutlamaların insanları birleştireceğinin sözünü verdik. Size dizlerimizin üzerinde yalvarıyoruz... Affedin! Afrika’da bunca zenginliğe sahip bir ülke savaşa sürüklenmemeli. Lütfen silahlarınızı bırakın. Seçimlere gidin.”
2002 yılından beri süren iç savaşta 3 bin kişi hayatını kaybetmiş, yüz binlerce insan evlerini terk etmek zorunda kalmıştı. Ancak Drogba’nın bu sözleri bir savaşı sona erdirdi. Futbol siyasetçilerin erişemediği yerlere ulaşmıştı. O, bir takımın 20 milyonluk nüfusu nasıl tek bir amaç uğruna birleştirebileceğini görmüştü.
