Մարլէն՝ իր իւրայատկութիւններով
Իսթանպուլահայ գեղարուեստական կեանքի մէջ իւրայատուկ գեղանկարիչ մըն է Մարլէն Թէքիրտաղլըճան։ Արուեստականի արտադրութիւնը կը կատարէ ամբողջովին ուրոյն մերձեցումով մը։ Քիչ մը ուշացած եւ պատահութիւններու բերմամբ մուտք գործած է նկարչական ասպարէզ։ Իր իսկ պատմածով գիտենք թէ պատահական հարեւանութիւն մըն է Յովհաննէս Ղուպէսէրեանի հետ, որ բացած է նկարչութեան գունագեղ հորիզոնը իր առջեւ։ Ղուպէսէրեանի առօրեայ ապրումը արդէն իսկ գեղարուեստով շրջապատուած էր։ Ան կը սիրէր ամէն ինչի վրայ նկարել։ Տան պղնձեայ ծաղկամանները կամ յախճապակեաց պնակները, ու վերջապէս վրան գծելու կամ ներկելու յարմարութիւն ունեցող ամէն առարկայի մակերեսը կրնար նկարել, եթէ չէ արգիլուած իր կնոջ կողմէ։ Որդին, իրաւաբան Արա Ղուպէսէրեան կու գար այս արհեստով լեցուն բնակարանը երաժշտութեամբ եւս լեցնելու։ Արա ինք ալ կը նկարէր հետեւելով հօրը նախասիրութեան։ Ահա այս ընտանիքի հետ բարեկամութիւնն է որ Մարլէն Թէքիրտաղլըճանը ուղղեց դէպի նկարչութիւն։ Յովհաննէս Ղուպէսէրեանի ցուցմունքներէն ետք իբրեւ հիւր ուսանող հետեւեցաւ գեղարուեստական ակադեմիոյ դասընթացքներուն։ Շարունակելով իր առաջին ուսուցիչի մերձեցումը, Մարլէն Թէքիրտաղլըճան ալ ամբողջովին ազատ կը զգայ նկարելի նիւթերու ընտրութեան պահուն։ Կ՚օգտագործէ զանազան մետաղներ, փայտ, թուղթ, խաւաքարտ, նոյնիսկ բացառիկ յաջող քոլաժներ կրնայ պատրաստել օգտուելով ճմռթկած օրաթերթերու էջերէն։
Արտադրելը աւելի կարեւոր է քան վաճառելը կամ ցուցադրելը։ Այդ իսկ պատճառաւ Մարլէն Թէքիրտաղլըճանի բնակարանը, թէ աշխատանոց է եւ թէ արտադրուած գործերու պահարան։ Խոհանոցն ալ աշխատանոցի մաս կը կազմէ, քանի որ իր տարբեր բնոյթի նախանիւթերուն համար յաճախ կարիքը կը զգայ խոհանոցի օճախին։
Այս բոլորի հետեւանքով կարելի է խորհիլ թէ Մարլէն Թէքիրտաղլըճան կը բնակի իր կողմէ ձեւաւորուած տեղադրումի (էնսթալասիոն)ի մը մէջ։ Այդ տեղադրումին մաս կը կազմեն իր իսկ կարած հագուստ-կապուստները, ասեղնագործութիւնները, տարբեր բնոյթի գտածոներ, օրինակի համար փտած ծառի մը կոճղէն հատուած մը, Գընալը կղզիէն հաւաքուած քարեր կամ Երեւանի զբօսայգիէն բերած տերեւներ։
Կէրամիքայի մասնագէտ Անի Սէթեան ոգեւորութեամբ կ՚արտայայտուի Մարլէն Թէքիրտաղլըճանի աշխատաոճի մասին։ «Խնձոր մը սարքելու համար եկած եմ» ըսաւ ու մտաւ աշխատանոց։ Ան իրականութեան մէջ կաւի հետ աշխատելու եկած էր։ Նոր նիւթ մըն էր իրեն համար եւ ամբողջ էութեամբ թափանցեց կաւին շունչ տալու գործին։
Ան որքան ալ խուսափի ցուցահանդէսներ կազմակերպելէ, իր իւրայատուկ ոճը նշմարելի է շատերուն համար։ Անոնցմէ մէկը եղաւ ՀՀ Սփիւռքի Նախարար Հրանուշ Յակոբեան, որ Մարլէն Թէքիրտաղլըճանը պարգեւատրեց Արշիլ Կորքիի շքանշանով։
