Կրթական մշակի մը ետեւէն…
Համայնքիս կրթական մշակներէն Թագուհի Հալաճեան Մշակոյթի Շաբթուան մէջ իր մահկանացուն կնքեց։
1965-ին Էսաեան վարժարանը սկսող մեր ընկերութիւնը անողոք հիւանդութեան մը հետեւանքով հիւանդանոցի մը սենեակը վերջ գտաւ, խոր սուգի մէջ թողելով մեզ։
Թագուհի Հալաճեանը մեր կրթական հաստատութիւններու մէջ երկար տարիներ տնօրէնութիւն ընելով իր նուիրական ասպարէզը անթերի կատարած է։ Ան միշտ պարտականութեան պահանջած պատասխանատուութիւնը գիտակցօրէն տեղը բերած եւ միշտ գնահատանքի արժանացած է։ Իր մարդասիրական, ազգասիրական ձիրքերով օժտուած նկարագիրը զինքը մղած են բարեսիրական գործեր կատարելու, անտէրներուն տէր կանգնելու։
Հանգստեան կոչուելէ ետքն ալ գործօն կերպով ազգանուէր պարտականութիւնը շարունակելով Ուսուցչաց Միութեան վարչութեան մէջ իբր ատենապետուհի աշխատակցած է, եղած է նաեւ Սկիւտարի Ս. Խաչ եկեղեցւոյ Տիկնանց կազմին ատենապետուհին, ուր դարձեալ ժրաջան կերպով աշխատած է։
Դժբախտաբար վերջին հինգ ամսուան մէջ իր կեանքը խորտակող անբուժելի հիւանդութեան մը ճիրաններուն մէջ ինկաւ եւ իր այս անխոնջ, կայտառ եւ գործօն կեանքը վերջ գտաւ 11 Հոկտեմբեր հինգշաբթի օր։ Մեծ սուգի մէջ ձգելով մեզ անդարձ բաժնուեցաւ այս աշխարհէն։ Ան մեր յուշերուն մէջ պիտի ապրի։
Աստուած հոգին լուսաւորէ։
Եւգինէ Ինճիտիւզէն
