Կիլիկիոյ Կաթողիկոսը կը մնայ պահանջատէր
Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւնը կը շարունակէ աթոռի երբեմնի նստավայրի մասին իր պահանջատիրութիւնը։
Ինչպէս ծանօթ է, Արամ Ա կաթողիկոս, փաստաբաններու միջոցաւ իրաւական գետնի վրայ հատուցում պահանջած էր Սիսի երբեմնի Կաթողիկոսութեան հողատարածքին համար։ Այժմու Ատանա քաղաքի Քոզան գաւառի մէջ գտնուող հայապատկան տարածքը առգրաւուած էր Թուրքիոյ կողմէ։
Թուրք արդարադատական համակարգը, բոլոր աստիճաններու վրայ մերժած էր կաթողիկոսարանի պահանջը եւ դատը փոխանցուած էր Եւրոպայի Մարդու Իրաւունքներու Ատեան։ Այս վերջինն ալ դիտել տալով թէ չէ աւարտած թրքական դատարաններու վերաբերող գործողութիւնները, մերժած էր այս թղթածրարի քննարկումը։ Նշեալ զարգացումներու ընդմէջ, Թուրքիոյ կալուածաթուղթերու (թափու) գրասենեակը մերժած էր վանական համալիրի կալուածաթուղթը փոխանցել փաստաբաններուն։ Գրասենեակը, թէեւ ընդառաջեց դատարանի պահանջին, բայց գաղտնապահութիւն բերաւ փաստաթուղթերու հրապարակման դէմ։ Այսպէս դատակազմը պիտի կրնայ քննել փաստաթուղթը, բայց փաստաբանները զրկուած են նոյն առիթէն օգտուելու։
ԵՄԻԱ-ի ցուցմունքին համապատասխան կերպով, Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւնը 30 Յուլիս 2019-ին դարձեալ դիմեց թրքական դատարան, օրինական հայց ներկայացնելով Քոզանի նախադատական ատեանին, պահանջելով Սիսի պատմական Կաթողիկոսարանին վերադարձը։
Արդարեւ, Արամ Ա Կաթողիկոսի հովանաւորութեամբ, միջազգային եւ թուրք իրաւաբաններու զոյգ յանձնախումբերու տարած աշխատանքային եւ խորհրդակցական բանակցութիւններու լոյսին տակ, որոշուեցաւ Սիսի Կաթողիկոսարանի վերադարձի պահանջը ներկայացնել Թուրքիոյ Քոզան քաղաքի նախադատ ատեանին։
Շուրջ հազար էջերէ բաղկացած թղթածրարը պատրաստուած է իրաւական զոյգ յանձնախումբերու միացեալ աշխատանքով՝ հիմնուելով թրքական օրէնքի տրամադրութիւններուն, միջազգային օրէնքի սկզբունքներուն, նաեւ ԵՄԻԱ-ի սահմանած իրաւունքներուն վրայ, միշտ առկայ պահելով ԵՄԻԱ վերադառնալու ճամբան։
