Ders kitaplarında ‘Süryani reformu’

SERDAR KORUCU
[email protected]

15 Eylül’de eğitim-öğretim yılı başlayacak ilk ve orta dereceli okulların ders kitapları, Milli Eğitim Bakanlığı’nın internet sitesinde yayınlandı. Ermeni Soykırımı’nın 100. yıldönümünde de Türkiye’deki öğrenciler, tarih kitaplarında, geçen yılkine benzer ifadelerle yaşadıkları ülkenin geçmişini değişmeyen resmî tez üzerinden öğrenecek.

Öğrenciler, “Ermenilerle mücadeleyle” ilk olarak 8. sınıfta, ‘T.C. İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Ders ve Çalışma Kitabı’nda tanışacak. Ermenilerin “işgal gücü” olarak tanımlandığı kitabın “Doğu cephesi” bölümünde, “hain” iması da bulunuyor: “Doğu Cephesi’nde mücadele verdiğimiz Ermeniler, yüzyıllarca Osmanlı Devleti sınırları içinde barış ve refah içerisinde yaşamışlardır. Osmanlı Devleti dillerine, dinlerine, yaşam ve kültürlerine müdahale etmemiştir.”

‘Güneye göç’

Kitapta soykırımın nedeni olaraksa Ruslar ve İngilizlerin kışkırtmaları gösteriliyor, yaşananlar “göç” olarak niteleniyor:  “19. yüzyılın sonlarından itibaren, Rusya ve İngiltere bağımsızlık vaadiyle Ermenileri Osmanlı Devleti’ne karşı kışkırtmışlardır… Bu isyan üzerine Ermeniler, ülkenin güney bölgelerine göç ettirildiler.”

Kitapta, Mondros Ateşkes Anlaşması’nın imzalanmasının ardından başlayan süreçte ise Ermenilerin yüzlerce yıldır yaşadıkları şehirler olan ve soykırımın sonrasında döndükleri Antep, Maraş ve Urfa’ya Fransızlar tarafından “yerleştirildiği” savunuluyor: “Antep, Maraş ve Urfa, İngiltere tarafından Fransa’ya bırakıldı. Fransızlar işgal ettikleri vilayetlerimize Ermenileri yerleştirerek silahlandırdılar. Fransızların göz yummasıyla Ermeniler yöre halkına zulmetmeye başladı.”

Türk halkının “kahramanca” mücadelesinin ardından “düşman”ın teslim olduğu anlatılırken, öğrenciler 2 sene sonraysa 10. sınıfta okuyacakları ‘Tarih’ kitabı ile çok daha sert bir resmî tezle karşılaşıyorlar.

Süryani Kadimler…

Geçmişte Süryaniler için “Osmanlı’ya ayaklandılar, refah için Batı’nın çıkarlarına alet oldular” ifadelerinin yer aldığı kitapta değişiklik yapılsa da hâlâ başta Ermeniler olmak üzere Osmanlı Hıristiyanlarının büyük bölümü İtilaf Devletleri’nin politikalarına “alet olmuş” gösteriliyor: “Osmanlı Devleti’nin yıkılış sürecinde İtilaf Devletlerinin Hıristiyan unsurlar üzerindeki politikaları özellikle Ermeniler, Rumlar, Nasturiler, Maruniler, Keldaniler ve Melkitler üzerinde etkili olmuşsa da, Süryani Kadimler üzerinde pek etkili olmamıştır.”

Tarih anlatımında Osmanlı döneminde açılan azınlık okulları da hedef gösteriliyor: “Ermeniler birçok yeni okul açtılar. Modern eğitim metotlarını ve ders araçlarını Osmanlı Devleti’ne getiren bu okulların, Osmanlı’ya faydasından çok zararı dokundu… Avrupalı devletlerin Osmanlı Devleti’nde sömürgeler elde etmek ve Ortadoğu petrollerine ulaşmak için Osmanlı azınlıklarını kullandığının göstergesidir”

Ermenilerin, ilk olarak 93 Harbi olarak anılan 1877-1888 Osmanlı Rus harbinde, Rusya tarafından kışkırtıldığı savunulan kitapta, I. Dünya Savaşı’nda da benzerinin yaşandığı öne sürülüyor: “Osmanlı Devleti’nin I. Dünya Savaşı’na girmesi, Ermeniler tarafından büyük bir fırsat olarak görüldü”

Kitaba göre Ermenilerin “göç” ettirilme nedeni ise bölgedeki Türklerin katliama uğraması: “Osmanlı Devleti, Ermenilerin Ruslarla işbirliğini önlemek ve katliamlarını durdurmak için Ermeni terör örgütleri olan Hınçak ve Taşnak cemiyetlerini kapattı. Ayrıca savaş bölgesinde yaşayan Ermenilerin geçici olarak Suriye’ye göç etmelerini sağladı. ”

24 Nisan

8. sınıf öğrencilerine Ermenilerin sadece Rusya ve İngiltere tarafından desteklendiği öğretilirken, 10. sınıfta listeye Fransa da ekleniyor. 10. sınıf ‘Tarih’ kitabına göre, soykırımın yıldönümü olan “24 Nisan” ise, İstanbul’daki Ermeni aydınların değil “elebaşları”nın tutuklanma günü: “İstanbul’da Ermeni komitelerinin elebaşılığını yapan 2.345 kişi tutuklandı. Ermenilerin “soykırım yıldönümü” diye andıkları ve her yıl ABD’nin meclislerine getirilen “24 Nisan” günü meselesi, bu genelgenin yayınlandığı günü işaret eder. ”