'Ben o mezarsız yatan insanlardanım'
Zor da olsa özgürlüğünü kazanmış bir ülkede doğdu.
Köklerini hiç unutmadı.
Kimliğini gizli tutmak için bir çabası yoktu...
Ama her şeyin bir zamanı vardı,
Sebepli ya da sebepsiz bilemiyoruz, ama ''o zaman'' 1975 yılı oldu.
51 yaşındaydı
Bir 45'liğin bir yüzüne ''Tes Yeux Mes Yeux'' adlı şarkıyı,
Diğer yüzüne de ''Ils Sont Tombes''i seslendirdi.
''Ils Sont Tombes'', Bir halkın acılı tarihini, 1915'i ve onu izleyen yıllardaki vahşeti anlatıyordu.
Şarkının melodik yapısı sanki hüznün bir kompozisyonuydu. Sözleri ise tüm o kitaplar dolusu yaşanmışlıkları mükemmel bir uyumla sadece 32 satırda anlatır nitelikteydi. Şiirseldi, derindi...
Artık kimliğini alenileştirmişti, çünkü şarkının 25. satırında şu cümle vardı
''Ben o mezarsız yatan insanlardanım.''
''Kimliğini alenileştirmişti'' çünkü şarkının sözleri kendisine aitti.
Son nefesine kadar müzik yapmaya devam etti, Ermeniliği yaşamının merkezine oturtmadı ama kimliğinden de hiç kopmadı. Kendi halkına hep yardım elini uzattı, Elçi oldu, dost oldu...
Ödüller sanki onun rutini gibiydi, albümleri tüm dünya ülkelerinde milyonlar sattı.
Kolay tüketilemeyen bir müziği vardı, klastı, derindi, özeldi ve kendisiydi.
O, bu dünyaya yaptığı herşeyle imzasını attı.
O, Charles Aznavour'du
Ya da gerçek ismi ile Şahnur Vağinag Aznavuryan.
