Başyazı: Hakikat yolu, yalan çıkmazı

2015 yılının Türkiye siyasi hayatında hayli hararetli gelişmeleri beraberinde getireceği daha Ocak ayında yaşanan hamlelerle belirginlik kazandı.

Ortadoğu’daki hassas dengeler, halen müzakereleri devam eden Kürt sorunu ve seçim sürecinin yanı sıra, hükümet bir yandan da Ermeni Soykırımı’nın yüzüncü yılını ‘hasar’ almadan tamamlama azminde. Resmî devlet politikasının eğilimi bu olunca da iyi niyetten yoksun, günü kurtarmaya yönelik içi boş adımlar birbirini kovalıyor.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın 23-24 Nisan tarihleri için Çanakkale davetinde bulunması ve bu çerçevede Ermenistan Cumhurbaşkanı Serj Sarkisyan’ı da Ermeni Soykırımı’nın 100. yıldönümünde Çanakkale şehitlerini anmak için davet etmesi, bu hamlelerin güncel bir örneği.

2015’te Çanakkale Savaşı’ndaki kayıplarla Ermeni Soykırımı kurbanlarını, karşılıklı kefelere koyma girişimlerinin sinyali geçen yıldan verilmeye başlanmıştı. Soykırımın inkârına yönelik resmî tezi daha incelikli olarak uygulamak anlamına gelecek böylesi kaçamak adımların, bizleri hiçbir yere vardırmayacağı çok aşikâr.

Keza, İsviçre’nin soykırım inkâr yasasına karşı çıkmak üzere bu ülkede Ermeni Soykırımı’nın ‘uluslararası bir yalan’ olduğunu beyan eden ve İsviçre hükümeti ile davalık olan İşçi Partisi lideri Doğu Perinçek’in şahsında AİHM’de görülecek davayı, ‘soykırım var mı, yok mu’ tartışmasına dönüştürme gayretleri de bu yılın ‘iyi polis, kötü polis’ oyunlarıyla geçiştirilmeye çalışılacağının kanıtı.

Oysa yüzyıllık hakikat, koca bir ülkeyi çıkmaza mahkûm eden resmi yalanın daracık kalıbını çoktan patlattı. Kendi gerçeğini soran ve bulan Türkiye toplumu, önündeki yılları özgürce ve adilce yaşamak istiyor. Çıkmazdan kurtulmanın biricik şartı da siyaset dünyasının hakikati taşıma ve zor yola talip olma cesaretinden geçiyor.

Bu uğurda her an değerli. Ne de olsa çok ama çok fazla zaman kaybedildi.