68 kuşağı devrimcilerinden Garbis Altınoğlu hayatını kaybetti

12 Eylül döneminde uzun süre tutuklu kalan Altınoğlu yurtdışında yaşıyordu. Altınoğlu tutuklu olduğu dönemde Ermeni olduğu için çok ağır işkencelere maruz kalmıştı. 

Altınoğlu 1946’da Amasya’da doğdu. Boğaziçi Üniversitesi'nde eğitim gördü. 1960’lı yıllarda sol düşünceyle tanıştı. Proleter Devrimci Aydınlık grubundan ayrılarak Halkın Birliği dergisini çıkardı.  Bu ilk ayrılan grup "Birinci tasfiyeciler" olarak anıldı. Daha sonra ise İbrahim  Kaypakkaya ve grubu ayrıldı. Altınoğlu ve grubu 1974 affından sonra TKP/ML'ye katıldılar. 

Altınoğlu, tutuklu kaldığı dönemde gördüğü işkenceleri “Pek çok devrimcinin gördüğü işkenceleri, bir parça fazlasıyla ben de gördüm; Ermeni kökenli bir komünist olmam nedeniyle bu konuda da ayrıcalıklıydım” sözleriyle anlatmıştı.

Altınoğlu Sinop Cezaevi’nde 1987 ve 1988 arasında, 7 ay boyunca yeraltındaki bir hücrede tek başına tutulmuştu.

İşkenceci polis Sedat Caner 1986 yılında Nokta dergisinde yayınlanan itiraflarında Altınoğlu'na yapılan işkenceleri şöyle anlatmıştı:"Garbis Altınoğlu'nun kendisi­ne güvenini kırmak için burnuna zincir takıldı, tef çalındı ve ayı gibi oynatıl­dı. Bu bir hafta de­vam ettikten sonra Garbis Altınoğlu'nun omuzları çök­müştü. Kendisine olan güvenini yitir­mişti. Ama yine de konuşmadı."

Caner "kaplumbağa hücresi" adı verilen işkence yönteminin de ilk kez Altınoğlu'na uygulandığını anlatmıştı:  "Çömelerek sokulur suçlu içersine. Kendi­si tuvalet ihtiyacını falan gidere­mez yani, ancak altına yapacak. Kı­pırdama imkânı da yok. Tüm ek­lemlerde kireçlenme olur. Garbis bir hafta tutulmuştu. Çıktığında kamburumsu yürüyordu."

Garbis Altınoğlu'nun cenaze töreni son yıllarını geçirdiği Belçika'nın Antwerp kentinde olacak.